Zuid-Afrikaanse ervaringen

27 juli 2019 - Harrismith, Zuid-Afrika

24-7

Léon is nog niet helemaal top maar gelukkig beter dan hiervoor. Na het ontbijt met een menu kaart alleen voor de keuze van eieren in allerlei soorten, de koffers weer in de auto. Hier waren 3 mannen al zeker een half uur onze auto aan het poetsen (net als gisteren toen we aankwamen) dus konden we schoon de weg weer op. De rit door eswatini is kleurrijk en er is veel te zien onderweg. Van een tweebaansweg maken ze er net als in zuid-Afrika vier van door half over de zijlijn te rijden en wanneer een voorganger je er op deze manier voorbij laat gaan doe je even je alarmlichten aan. Jij krijgt dan een kort grotelichtsignaal terug en je kunt weer door. Langs de weg zie je overal armoedige huizen, althans wat ervoor moet doorgaan. Veel scholen waarbij de kinderen verschillende kleuren uniformen dragen. Natuurlijk gekleed in dikke truien. Geiten en koeien lopen langs de wegen en steken deze over als het ze uitkomt. Levensgevaarlijk dus. Dezelfde procedure bij de grensovergang. Via het departure kantoor voor je stempel, dan doorrijden tot het arrival loket voor de overige stempels. En weer door op weg naar st. Lucia aan de Indische oceaan. Totaal 4,5 uur onderweg. Langzaamaan wordt het landschap groener en is er meer water. Onze kamers zijn aaneengesloten met in het midden een grote keuken met woonkamer. Een lekker zwembad en deze middag even lekker hier gezeten met een wijntje. Overal klimmen apen en we zagen een brutaaltje een raam dat half openstond verder open peuteren. Slimmerds hoor. Einde van de middag het dorpje ingelopen. Hier is het wel wat toeristischer dan we tot nu toe hebben gezien maar nog steeds praat je over maar een straat met een paar restaurants en een supermarkt een pinautomaat en wat stalletjes met souvenirs. In een heerlijk visrestaurant gegeten en in het donker weer naar onze kamers terug gelopen. Al veel mensen gesproken hier en eigenlijk zijn de ervaringen te vergelijken met die van ons. Leuk om te horen.

Foto’s