We gaan naar de haaien

1-8

Om 8:30 moesten we ons verzamelen bij het plaatsje plettenberg bay of plett. Hier gingen we met nog 2 Nederlanders die we meermaals al zijn tegengekomen, een wandeling maken van 5,5 km over het schiereiland door het Robberg nature reserve. Een beschermd park. Gelijk voor de kust lag een scheepswrak dat je nog kon zien liggen. Aan het wrak groeit koraal en biedt vissen bescherming wanneer er bijv.een haai nadert. Weer maken we een prachtige en veelzijdige wandeling met rotsen, duinen, strand en houten wandelroutes. Op een gegeven moment waren we aan beide zijden omringd door water. Zeehonden lagen heerlijk te zonnen onder op een strand. Een mannetje kan wel 250 kg wegen. De wandeling ging verder en verder omhoog en ieder uitzicht was weer een foto waard. Op het strand aangekomen zag je schelpendiertjes die zich een weg naar de zee baanden. Het strand lag tussen 2 kanten van de zee in en daarachter lag nog een stukje eiland. Dit was voor Plett het allerlaatste stukje land. Voorbij dit punt is er geen land meer hieronder. Gaaf hoor. De meters hoge golven slaan tegen de kust en het uitzicht is fenomenaal. Het mooie blauw van het water en de witte hoge golven. Daarna langs een grot waarin men nog restanten heeft gevonden van skeletten en werktuigen uit de middensteentijd hier heel lang geleden. Op weer een uitkijkpunt zien we een grote groep dolfijnen en genietend van het speelse gedrag zwemt er ineens een haai vlak langs de kust. Tsjee die zwemmen hier dus ook gewoon. Tegen 12:30 uur weer terug en even een lunch genuttigd op een mooie plek. Toen door naar onze volgende bestemming in heidelberg. Deze keer zitten we op een farm. Bij aankomst konden we al ons diner opgeven. Leuke kamers en aaneengesloten aan die van de kids met een lekkere welkoms port die al op ons stond te wachten. Bij het zwembad even lekker in de laatste zon een drankje genuttigd en toegekeken hoe een stuk of 20 cape weavers prachtige nesten aan het bouwen waren. Het diner bleek een meesterlijke maaltijd. De eigenaren vertelden in het Afrikaans over de gerechten, de wijnen en de gebruiken. Erg gezellig een ook het gezin die we al vaker zijn tegengekomen gezellig gekletst. De eerste amuse was een visbal die leek op onze bitterbal. Heerlijk! Daarna een cauliflower soep of aubergine op een toast met een smeersel. Hierbij lag een bloem die we allen hadden laten liggen maar volgens de eigenaar gewoon konden eten “je gaat nie dood nie” en ja deze bloem smaakte naar radijs. Toen een tussengerecht waarbij we werden uitgedaagd de smaak te herkennen “jij gaat dit kennen ja” en inderdaad het was peer. Toen onze hoofdgerechten, bobotie, een kip pie en beef van de braai.  Het vlees werd in een enorme open haard gegrild. Buffet voor de side dishes met o.a een heerlijke walddorf salade, warme carrotsalade, boontjes en aardappeltjes. Als dessert ook weer keuzes met o.a. Lemon taart, chocolade mousse en ijs. Dit was wel een van de hoogtepunten qua eten deze vakantie. Na de tijd met een aantal Hollanders gezellig nagetafeld en terug in onze kamer wachtte ons een verrassing, de bedlampjes waren aan, het bed teruggeslagen en een flesje water en een chocolaatje bij het bed. Hoe schattig dit?!